Na de Eerste Wereldoorlog is er een groot tekort aan woningen en bouwmaterialen. Beton is goedkoop en er valt snel mee te bouwen. In Betondorp wordt vanaf 1920 met verschillende betonbouwsystemen geëxperimenteerd. Behalve 900 sociale duplexwoningen komen er onder meer winkels, een café, een verenigingsgebouw en een bibliotheek, ontworpen door verschillende architecten. De zeszijdige Brink, waarop vijf hoofdstraten uitkomen, is het ruimtelijke en sociale middelpunt. De voormalige Openbare Leeszaal en Bibliotheek heeft net als de omringende gebouwen platte daken; in de jaren twintig een nieuwigheid. De zwart-witte tegels bij de hoofdingang en de sierlijke belettering vormen aan de buitenzijde de enige decoratie. Binnen trekken de door Greiner ontworpen glas-in-loodramen de aandacht.