Kunsthistorische waarde
De glazen scheidingswand van Charles Karsten, die zich tot de sloop van het Wibauthuis in de kantine bevond, heeft kunsthistorische waarde als een kunstwerk van de beeldhouwer en architect Charles Karsten, die in de jaren vijftig en zestig vooral bekend was als organisator en initiatiefnemer van de LIGA Nieuw Beelden. Het heeft ook kunsthistorische waarde als een exponent van de abstract-geometrische en de conceptueel-concrete kunst uit de jaren zestig. De glazen scheidingswand heeft haar wortels in De Stijl en de concrete abstractie van de jaren dertig. Het is bijzonder, omdat het een vroeg ‘Op Art-kunstwerk’ betreft. Op Art wordt getypeerd door optisch bedrog, het suggereert beweging of ruimte doordat gebruik wordt gemaakt van de inconsistentie van de blik. Het samenspel ontstaat tussen kunstwerk en beschouwer. De optische beweging ontstaat als de toeschouwer langs het kunstwerk loopt. Deze werken zijn zo vervaardigd, dat zij sterke of minder sterke optische effecten teweegbrengen naarmate men er snel of minder snel langsloopt, verklaarde Frans van Burkom. Charles Karsten is opgeleid aan de School voor Bouwkunde, Versierende Kunsten en Kunstambachten in Haarlem, en heeft met architect Ben Merkelbach een architectenbureau opgezet en de architectenvereniging De 8 opgericht. Na de Tweede Wereldoorlog besloot Karsten kunstenaar te worden en volgde hij een half jaar les op de Academie de la Grande Chaumère bij Ossip Zadkine in Parijs.