Koningskerk
Kunsthistorische waarde
De glas-in-betonwand van Berend Hendriks heeft kunsthistorische waarde als één van de vroegste grote glas-in-betonramen in Nederland. Daarbij heeft het in het oeuvre van Hendriks hoge waarde, omdat het één van zijn vroegste grote glaskunstwerken is. Hendriks is één van de meest vooraanstaande monumentale kunstenaars uit de wederopbouwperiode. Hij beoefende veel verschillende ambachten, zoals glas-in-lood, glas-in-beton, glasappliqué en wandschilderen. Het kunstwerk is gemaakt in de voor hem kenmerkende stijl, die in de jaren zestig half-abstract en half-figuratief was. Hij was een prominent lid van de Vereniging van beoefenaars der Monumentale Kunsten (VbMK). Door regelmatig in invloedrijke vakbladen zoals het maandblad Forum te schrijven was zijn invloed op de monumentale kunstwereld groot. Vanaf 1966 doceerde hij aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem, waar hij met de kunstenaar Peter Struycken de nieuwe richting ‘Monumentaal Nieuwe Stijl’ heeft opgericht. Het accent werd verlegd naar omgevingskunst.
Cultuurhistorische waarde
Dit raam, met een all-over compositie, stelt een Bijbels visioen voor uit Openbaring 14, waarin het eeuwige evangelie uit de hemel naar de aarde gebracht wordt. Voor Amsterdam heeft het zeldzaamheidswaarde, omdat het verder geen betonreliëfs van dit formaat heeft. Hendriks heeft in Amsterdam baksteenmozaïeken gemaakt in de scholen op de Nobelweg en op de Von Liebigweg. De mozaïekwand in de entreehal van het Academisch Ziekenhuis van de Vrije Universiteit is ook van Hendriks.
Architectuurhistorische waarde
Het glas-in-betonraam heeft in de kerkzaal een representatieve waarde. Deze kerk gebouwd door Wouter van der Kuilen (1923-2003) en Cornelis Trappenburg (1892-1978). In het boek van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed over monumentale kunst Kunst van de wederopbouw in Nederland 1940-1965. Experiment In Opdracht is de Pinksterkerk van Hendriks afgebeeld als fraai voorbeeld van een synthese der kunsten.