Honderd jaar geleden was dit binnenterrein ingericht als het Wilhelminaparkje en had het ook een ingang aan de Chasséstraat. Later zat hier een kwekerij voor bloemen, boompjes en heesters. Het verwilderde terrein is rond 1990 door buurtbewoners en met financiële steun van de gemeente voortgezet als een natuurtuin met een sociale en educatieve functie. Omwonenden kunnen elkaar hier ontmoeten en stadskinderen komen hier in aanraking met een grote variëteit aan planten en dieren. Sla wordt hier niet verbouwd: de naam komt van de nog op polderniveau gelegen Slatuinenweg, waar de huidige ingang zit. Deze straat is het restant van een lang pad in de polder waaraan vroeger veel groentetuintjes lagen. De lage, kleine huisjes hier, met hun dorpse karakter, vormen een merkwaardig contrast met de hoger gelegen omringende bouwblokken.