Schildering Mary Schoonheyt
Kunsthistorische waarde
De `Oase van fantasie` die Mary Schoonheyt in 1973 in de kantine van het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf creëerde, heeft waarde als een environmentkunstwerk uit de jaren zeventig. Omdat de meeste van dit soort environmentkunstwerken uit die tijd zijn verdwenen, kan gesproken worden van zeldzaamheidswaarde. Het heeft een kunsthistorische waarde als een kunstwerk van de in de jaren zeventig bekende kunstenaar Mary Schoonheyt. In haar oeuvre heeft het waarde omdat veel van haar monumentale kunstwerken niet meer bestaan. De muurschildering in de kantine is zo realistisch mogelijk geschilderd door de decorschilder Berkhout en bedoeld om verwarring te stichten. Het is geënt op de Pop Art. In wezen is het kritiek op de architectuur van de jaren zestig en zeventig. Hawaii-muziek maakte hier onderdeel van uit. Schoonheyt zorgde begin jaren zeventig voor opschudding met een percentageopdracht van het Rijk. Het interieur van het 20-verdiepingen hoge Ministerie van CRM Hoogvoorde in Rijswijk veranderde ze ook in een environmentkunstwerk. Het gebouw had ze omgetoverd in een `mensvriendelijk omgeving` met het karakter van een boudoir met rood pluche gordijnen, damesondergoed en teksten als `mag ik u bij deze in de billen bijten?` en `ZOENEN`. Het grijs in het interieur had ze vervangen door roze en blauw. Aan weerszijden van de liftingang had ze damesbenen met gekleurde panty`s geschilderd. Enkele ambtenaren verkozen de trap!
Cultuurhistorische waarde
Het heeft een herinneringswaarde aan de provocerende generatie van de jaren zeventig, zoals die te zien is in de film Turks Fruit. Deze film is in haar atelier opgenomen.
Architectuurhistorische waarde
De `Oase van fantasie` heeft een beeldbepalende werking in de kantine. De architectuur is sober maar strak en afgewogen. Het vormt met het environmentkunstwerk van Marte Röling, de 23 glasappliquéramen en gekleurde interieur, een fraaie synthese van kunst en architectuur uit de jaren zeventig.