De Portugese Synagoge van Amsterdam, kortweg de ‘snoge’, is het symbool van de glorietijd van de Sefardische gemeente aan het einde van de zeventiende eeuw. Stadsbouwmeester Elias Bouman voltooide het machtige gebouw in 1675. Het vertoont de kenmerken van de ‘strakke stijl’: sobere ornamentiek, afgewogen proporties, strakke vormgeving en symmetrie. Deze synagoge was indertijd de grootste ter wereld en heeft een belangrijke voorbeeldfunctie vervuld. Uniek is het interieur, dat vrijwel gaaf bewaard is gebleven. In 1978-1993 werd de synagoge in fasen geheel gerestaureerd; in 2010 volgde restauratie van de omringende lage aanbouwen. De bibliotheek van het bijbehorende seminarium Ets Haim bevat een zeldzame collectie joodse boeken en handschriften. In 2003 plaatste UNESCO de collecties in het Memory of the World Register.