De architectuur van de telefooncentrale aan de Plesmanlaan is afgestemd op de forse schaal van de omringende bebouwing. Door het gebruik van schokbetonnen wandelelementen krijgt het gebouw het uiterlijk van een ’totaalapparaat’. De architectuur is bepaald door de functie. De toetreding van zo weinig mogelijk zonlicht, om de kabels en apparatuur te beschermen, speelde daarbij de belangrijkste rol. Dit verklaart de toepassing van zonwerend glas en cassetten. In geval van extreme hitte zouden in de cassetten nog zandzakken kunnen worden opgestapeld. De cassetten in de gevel, de opengewerkte schoorsteen en de bronzen sculptuur van Lotti van der Gaag boven de ingang (met elementen die verwijzingen naar telecommunicatie zoals een oorschelp) geven het gebouw een verzorgd uiterlijk. Tegelijk met de telefooncentrale werd een brug over een aftakking van de Slotervaart ontworpen. Samen vormen ze een hechte eenheid en een krachtig stedenbouwkundig element aan de Plesmanlaan, een belangrijke oostwest verbinding in Slotervaart.